placek

placek {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mnż IIa, D. placekcka {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'uformowane i upieczone ciasto, dość płaskie, zwykle słodkie z różnymi dodatkami (owocami, kremem, polewą itp.) ': {{/stl_7}}{{stl_10}}Placek ze śliwkami, z galaretką, z kruszonką. Placek makowy. Zjeść kawałek placka. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'niewielki, okrągły, płaski kawałek ciasta (z mąki, ziemniaków itp.); pieczony lub smażony; w lm: zwykle potrawa składająca się z takich kawałków ciasta': {{/stl_7}}{{stl_10}}Placki ziemniaczane. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'coś niewielkiego, płaskiego, zwykle okrągłego, utworzonego z miękkiej masy': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wejść w krowi placek. Placek z plasteliny. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}4. {{/stl_12}}{{stl_7}}'niewielkie, wyodrębniające się miejsce na jakiejś powierzchni, plama': {{/stl_7}}{{stl_10}}Czerwone placki po oparzeniu.{{/stl_10}}{{stl_18}}ZOB. {{/stl_18}}{{stl_10}}leżeć plackiem; masz babo placek; padać {{/stl_10}}{{stl_8}}{przed kimś} {{/stl_8}}{{stl_7}}plackiem; padać – paść plackiem {{/stl_7}}